Hoogsensitief … en toch op de latten

Op 38-jarige leeftijd leerde ik skiën, na lang aandringen van mijn familie en vrienden. Voor een niet zo sportminded iemand als ik was dit een ware uitdaging.
Vond ik het leuk? Neen!
Waarom sta ik dan nog elke winter ergens op de latten? De winterse bergsfeer en alles eromheen spreekt me wel aan. En ja, de aprés-ski is leuk.
En toch voel ik telkens weer geruime tijd voor de afreis de angst de kop opsteken. Mijn hoogsensitieve brein bedenkt allerlei doemscenario’s en er zijn altijd redenen genoeg om toch niet te gaan skiën: is mijn skitechniek wel goed genoeg, zijn er wel voldoende blauwe pistes, gaat de zon schijnen, is het daar druk, ik wil geen ongelukken …

Hoe overleef ik …

Ook deze winter werd het me weer even teveel. Er moest iets gebeuren want ik wil deze rollercoaster helemaal niet. Enkele weken voor het vertrek nam ik contact met een EMDR therapeute. Heel nieuwsgierig liet ik mij in twee sessies begeleiden. Al snel bleken er ook andere emoties onder die grote angst schuil te gaan. In eenvoudige oefeningen kon ik die goed aanpakken en verwerken. Met een gevoel van rust en vrijheid keek ik uit naar de skivakantie.

Ik ga skiën en ik neem mee

Nieuwe prikkels in een onbekende omgeving kunnen heel lastig zijn voor hoogsensitieve personen. Maar je kan je daar tegen wapenen.
We kozen voor een vrij rustig en familiaal skiresort.
In het vakantieverblijf zorg ik voor een plekje waar ik helemaal in mijn eentje de rust kan vinden Ik kies voor de ruimste slaapkamer die ik vrij van rommel probeer te houden.
Op de piste vermijd ik de drukke hutten of terrassen.
Ik hou de mogelijkheid open om ook een dag of meerdere niet te hoeven skiën: die vrijheid geeft me rust. Een wandeling in het winterlandschap kan mijn systeem helemaal resetten.

En verder heb ik wat hulpmiddeltjes bij:
– op de piste draag ik altijd een helm met sneeuwbril, ook als het niet sneeuwt: zo ben ik goed beschermd tegen lawaai en koude in mijn oren en tegen wind en fel licht in mijn ogen.
– eens terug geniet ik even met een verzwaarde kraag op mijn schouders. Dat geeft me instant een aardend gevoel. Over deze kraag schreef ik al een blog. De kraag zelf kan je vinden bij SAM.
– ‘s nachts slaap ik met oordopjes, zo ben ik verzekerd van een goede nachtrust. En dat helpt overprikkeling tegen te gaan.
– ‘s ochtends doe ik aan yoga en vermijd ik dat mijn hoofd al te snel gaat denken en overdenken.
– voor we vertrekken naar de lift ga ik ademen met mijn Moonbird, om alvast met een gerust hart aan de dag te beginnen.
– en het allerbelangrijkste: mijn lieve man en mijn gezin die mij zo goed kennen. Zij gunnen mij de leukste ski-ervaringen en zorgen ervoor dat ik me op mijn gemak mag voelen.

“Familie ist einfach alles” zegt men in Oostenrijk.